Այս յօ­դուա­ծին մէջ, Ալեք­սանդ­րա Ստե­ֆա­նիան կը քն­նար­կէ Շէյքս­­փի­րի լե­զուին պատ­շա­ճե­ցու­մը շար­ժա­պատ­կե­րի պաս­տա­ռին հա­մար, յա­տուկ ու­շադ­րու­թիւն դարձ­նե­լով շար­ժան­կա­րի մե­քե­նային գոր­ծօ­նին, այ­սինքն՝ բե­մադ­րի­չի ան­տե­սա­նե­լի «աչ­ք»ին, աւե­լի քան գրու­թեան հա­րա­զա­տու­թեան, որ կը ձե­ւա­ւո­րէ պատ­մու­թեան մեր մեկ­նա­բա­­նու­թիւ­նը։

Շէյքս­փիր գրած է, «Ամ­բողջ աշ­խար­հը բեմ է». իրօք, այժ­մէ­ա­կան ժա­պա­ւէ­նի պատ­շա­ճեց­ման գոր­ծե­րը այս փո­խա­բե­րու­թեան ճշ­մար­տու­թիւ­նը կը խորհր­դան­շեն:

Թարգ­մա­նե­լով Շէյքս­փի­րի լե­զուի գե­ղա­գի­տա­կան յատ­կու­թիւն­նե­րը շար­ժա­պատ­կե­րի աւե­լի տիեզե­րա­կան լե­զուին, հե­ղի­նա­կը կը լու­սա­բա­նէ պատ­շա­ճեց­ման աշ­խա­տան­քի գի­տա­րուես­տա­կան եւ գործ­նա­կան կողմե­րը, ու­սում­նա­սի­րե­լով Ռո­մէոյ եւ Ճու­լիէթի խորհր­դան­շա­կան պատ­­­­կեր­ները Ֆրան­քոյ Ծէֆ­ֆի­րել­լիի դի­տան­կիւ­նէն։