­Յօ­դո­ւա­ծընկա­տիկ­՚առ­նէԳ­րի­գորԱկ­ներ­ցիիլե­զուն, որ ան­շուշտ գրա­բարէ, բայցշարքմըա­ռանձ­նա­յատ­կու­թիւն­ներու­նիո­րկըկան­խենար­դիհա­յե­րէ­նը: Քննո­ւթեան կ՚ենթարկուինլե­զո­ւիտար­բերե­րե­ւոյթ­ներ` գրու­թեան, հնչա­բա­նու­թեան, ձե­ւա­բա­նու­թեան, շա­րադ­րու­թեանեւհուսկբա­ռամ­թեր­քի:

­Հե­տաքրք­րա­կանենհո­լով­մանմէջգրա­բա­րէնո­րոշշե­ղում­ներ, ինչ­պէսենյոգ­նա­կիվեր­ջա­ւո­րու­թիւն­նե­րը -նի, եւմա­նա­ւանդ -եր/ներորօ­րի­նա­ւորպի­տիըլ­լարար­դիհա­յե­րէ­նինհա­մար: Ինչկըվե­րա­բե­րիխո­նարհ­ման, նո­րոյթ­ներենբա­յե­րուկազ­մու­թեանմէջներ­կա­յիկուձե­ւը, որյա­տուկդար­ձաւա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նիճիւ­ղին, ինչ­պէսնաեւա­րե­­­ւե­­­լա­հա­յե­րէ­նիմէջկա­նո­նա­ւորդար­ձածան­ցեալկա­տա­րեալձե­ւը -ելդեր­բա­յով, ինչ­պէս օ­րի­նա­կիհա­մար` ենք լսել:

­Բա­ռամ­թեր­քիմէջկըգտնո­ւինե՛ւժո­ղովր­դա­կանե՛ւա­րա­բե­րէն, մոն­ղո­լե­րէն, թրքե­րէն, ուշլա­տի­նե­րէնլե­զու­նե­րէփո­խա­ռեալբա­ռեր, ո­րոնքյա­ճախյար­մար­ցո­ւածենգրա­բա­րիկա­նո­նա­ւորհո­լո­վում­նե­րուն: